Περί ἀνέμων καὶ ὑδάτων
Η θλιβερή επικαιρότητα με τις αποκαλύψεις ανάρμοστων συμπεριφορών ψυχολογικής και σεξουαλικής βίας έγινε η αφορμή για το παρόν κείμενο. Μια ανάγνωση στα γεγονότα και μια πρόταση για το πώς θα μπορούσαμε ίσως όλοι μαζί ως κοινωνία να θωρακίσουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Έχουμε δυο ζωές. Η δεύτερη ξεκινά τη στιγμή που καταλαβαίνουμε ότι έχουμε μόνο μία. Ζήστε την κάθε μέρα σαν ήταν η μέρα αυτή, ολόκληρη η ζωή σας σε μικρογραφία. Δεν είναι εύκολο. Αν ήταν, θα το έκαναν όλοι.
Ανθρώπινες ιστορίες σε καιρό πανδημίας... Ας ελπίσουμε η νέα χρονιά να είναι καλύτερη. Για όλους!
Αυτό το κείμενο εγκαινιάζει την στήλη 'Αντιλαβές'. Μια στήλη με σχετικά μικρά σε έκταση κείμενα που σκοπό θα έχει να παρουσιάσει μια 'προκλητική' σκέψη ή ένα δίλημμα, ενώ συχνά θα επιχειρεί να καταθέσει ένα σχόλιο για την πραγματικότητα που όλοι ζούμε. Το παρόν πρώτο κείμενο θέτει το δίλημμα: τί είναι προτιμότερο να διδάσκουμε στα παιδιά μας; Τους αρχαίους ελληνικούς μύθους ή τα δυτικά παραμύθια;
Θα πρέπει να μάς λυπεί ή να μάς εξοργίζει εμάς τους Έλληνες η πρόσφατη μετατροπή της Αγιασοφιάς σε τζαμί; Μπορούμε άραγε να αποσυνδέσουμε την μακραίωνη ιστορία ενός τέτοιου μνημείου από την τρέχουσα πολιτική και τις μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος; Και πού έγκειται τελικώς το μεγαλείο αυτού του περικαλλούς ναού; Λίγες σκέψεις αποτίθενται στο κείμενο αυτό με αφορμή την επικαιρότητα.
