Περί ἀνέμων καὶ ὑδάτων
Είναι ο υπερπληθυσμός του πλανήτη μας απειλή για το μέλλον της ανθρωπότητας; Πόσο υπαρκτός είναι ο κίνδυνος και τί θα μπορούσε να γίνει στο μέλλον; Συγκρούεται η ηθική με την φύση μας και εάν ναι πού θα μπορούσε να καταλήξει μια τέτοια σύγκρουση; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που γεννήθηκαν με αφορμή την πρόσφατη είδηση ότι ο πληθυσμός της γης έφτασε τα 8 δισεκατομμύρια και συζητώνται στο παρόν κείμενο παραμονές Χριστουγέννων.
Αυτό το κείμενο περιέχει δυο σκέψεις απλές, όπως αυτές γεννήθηκαν από την ανάγνωση του πιο μοντέρνου και πρωτοποριακού λογοτεχνήματος της ανθρώπινης ιστορίας, που συνεχίζει να παραμένει απαστράπτον παρά τα 100 του χρόνια...
Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο σ'έναν ελάχιστα γνωστό αλλά αληθινά μεγάλο συγγραφέα. Σ'ένα 'αίνιγμα', σ'έναν μεγαλειώδη και την ίδια στιγμή αχρείο, που με την καθαρότητα της ματιάς του μας έδειξε ποιοί πραγματικά είμαστε, κι εμείς και οι κοινωνίες μας...
Οι εμπειρίες από ένα ταξίδι σ'ένα ψαροχώρι της βόρειας θάλασσας και μερικές ενδιαφέρουσες σκέψεις ενός σημαντικού δημιουργού του 20ου αιώνα κατατίθενται σε τούτο εδώ το κείμενο...
Οι δρόμοι της ζωής μας. Με ή χωρίς γοητεία, το μόνο που μας ζητείται είναι τελικά, να τους περπατήσουμε. Ξεκινάμε από μια άβυσσο και καταλήγουμε σε μιαν άλλη άβυσσο. Μόνο που αυτή, η δεύτερη, φαντάζει φοβερή διότι έχει μεσολαβήσει μια αχτίδα φωτός.
The Web Sphinx 