Περί ἀνέμων καὶ ὑδάτων
Τον Μάρτη του 1953 ο Στάλιν πεθαίνει και μια απέραντη χώρα παραλύει. Εκατομμύρια ανθρώπων θα συρρεύσουν στην Μόσχα για το τριήμερο πένθος και την κηδεία. Σιωπή, δάκρυα, παγωνιά. Τί αισθάνονται άραγε αληθινά αυτοί οι άνθρωποι; Ο Sergei Loznitsa με το τελευταίο του ντοκυμαντέρ μάς κάνει να αναλογιστούμε...
Η θλιβερή επικαιρότητα με τις αποκαλύψεις ανάρμοστων συμπεριφορών ψυχολογικής και σεξουαλικής βίας έγινε η αφορμή για το παρόν κείμενο. Μια ανάγνωση στα γεγονότα και μια πρόταση για το πώς θα μπορούσαμε ίσως όλοι μαζί ως κοινωνία να θωρακίσουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ανθρώπινες ιστορίες σε καιρό πανδημίας... Ας ελπίσουμε η νέα χρονιά να είναι καλύτερη. Για όλους!
Δυο επαναστάσεις ζώων, δυο φανταστικές πολιτείες, δυο ουτοπίες με απόσταση 15 αιώνων. Αριστοφάνης και Orwell μοιράζονται τα ίδια όνειρα, την ίδια τάση φυγής · άλλοτε αιθεροβάμονες κι άλλοτε προσγειωμένοι σε μιαν αδυσώπητη πραγματικότητα. Δυο κλασικά έργα με πιθανές υπόγειες συνδέσεις παρουσιάζονται στο κείμενο αυτό.
Θεοί, πόλις, ηθική, μεταφυσική. Και στο κέντρο όλων ο Άνθρωπος. Τί σημαίνουν όλα αυτά στην Αττική τραγωδία, σε ένα από τα υψηλότερα είδη τέχνης που γέννησε ποτέ ο ανθρώπινος πολιτισμός; Το παρόν κείμενο αποτελεί μια σύντομη περιήγηση στον κόσμο του Αισχύλου και του Σοφοκλή.
The Web Sphinx 