Αυτό το κείμενο περιέχει δυο σκέψεις απλές, όπως αυτές γεννήθηκαν από την ανάγνωση του πιο μοντέρνου και πρωτοποριακού λογοτεχνήματος της ανθρώπινης ιστορίας, που συνεχίζει να παραμένει απαστράπτον παρά τα 100 του χρόνια...
Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο σ'έναν ελάχιστα γνωστό αλλά αληθινά μεγάλο συγγραφέα. Σ'ένα 'αίνιγμα', σ'έναν μεγαλειώδη και την ίδια στιγμή αχρείο, που με την καθαρότητα της ματιάς του μας έδειξε ποιοί πραγματικά είμαστε, κι εμείς και οι κοινωνίες μας...
Οι δρόμοι της ζωής μας. Με ή χωρίς γοητεία, το μόνο που μας ζητείται είναι τελικά, να τους περπατήσουμε. Ξεκινάμε από μια άβυσσο και καταλήγουμε σε μιαν άλλη άβυσσο. Μόνο που αυτή, η δεύτερη, φαντάζει φοβερή διότι έχει μεσολαβήσει μια αχτίδα φωτός.
Πόσο μακριά ή πόσο κοντά βρίσκονται θρησκεία και επιστήμη; Έχουν κοινά χαρακτηριστικά, είναι αντίπαλες ή μήπως τελικώς οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος; Του νομίσματος της αναζήτησης νοήματος στην ύπαρξη.
Το κείμενο αυτό αποτελεί μια συνομιλία μεταξύ μιας συναρπαστικής επιστημονικής θεωρίας και ενός αριστουργηματικού λογοτεχνικού έργου του 20ου αιώνα. Συνδετικός κρίκος...ο χρόνος.