Περί ἀνέμων καὶ ὑδάτων
Αυτή η σελίδα είναι αφιερωμένη στον Αντρέι Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκυ. Μια σελίδα γεμάτη με εικόνες, ήχους και ιδέες, γεμάτη σκέψεις και ομορφιά· όπως αυτά γεννήθηκαν μέσα από τα 7 αριστουργήματα που μάς άφησε αντίδωρο. Αριστουργήματα που ανανέωσαν και πλούτισαν όσο τίποτε άλλο την έβδομη τέχνη, τον κινηματογράφο.
Δυο επαναστάσεις ζώων, δυο φανταστικές πολιτείες, δυο ουτοπίες με απόσταση 15 αιώνων. Αριστοφάνης και Orwell μοιράζονται τα ίδια όνειρα, την ίδια τάση φυγής · άλλοτε αιθεροβάμονες κι άλλοτε προσγειωμένοι σε μιαν αδυσώπητη πραγματικότητα. Δυο κλασικά έργα με πιθανές υπόγειες συνδέσεις παρουσιάζονται στο κείμενο αυτό.
Υπάρχει τρόπος να καταλάβουμε τι ακριβώς γίνεται γύρω μας & εντός μας; Υπάρχει κάποιο νόημα; Κοινό ή προσωπικό; Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια ισχνή απόπειρα να θέσει ερωτήματα, τα οποία μάλλον είναι - στην ουσία τους - χωρίς απάντηση.
Θεοί, πόλις, ηθική, μεταφυσική. Και στο κέντρο όλων ο Άνθρωπος. Τί σημαίνουν όλα αυτά στην Αττική τραγωδία, σε ένα από τα υψηλότερα είδη τέχνης που γέννησε ποτέ ο ανθρώπινος πολιτισμός; Το παρόν κείμενο αποτελεί μια σύντομη περιήγηση στον κόσμο του Αισχύλου και του Σοφοκλή.
Η χαρά της ζωής είναι η χαρά του έρωτα. Πώς έφθασε ο δυτικός πολιτισμός στη δαιμονοποίηση του έρωτα; Ποιόν ρόλο έπαιξε η Χριστιανική πίστη και πώς αυτή ερμηνεύτηκε ή παρερμηνεύτηκε από την Εκκλησία; Το παρόν κείμενο κινείται σ'έναν νοητό άξονα που συνδέει τον Αριστοτέλη, τον Χριστό και την Δυτική κοσμοαντίληψη και αποπειράται να έρθει αντιμέτωπο με τα ερωτήματα αυτά.
Το κείμενο αυτό αποτελεί μια επιστολή σ'έναν πολύτιμο φίλο, αλλά και μια ματιά στις απόψεις του Αριστοτέλη επάνω στην αξία και στις προϋποθέσεις ενός μεγάλου αγαθού, της φιλίας.
Είναι η ζωή μας λίγη; Είναι ο θάνατος φοβερός; Υπάρχει ελπίδα και τρόπος να δώσουμε αξία και νόημα στη ζωή μας αψηφώντας τη φυσική φθορά κι έκπτωση; Ιατρική, Φιλοσοφία και Θεολογία καλούνται να δώσουν κάποιες απαντήσεις σε αυτό το κείμενο, ανήμερα Μεγάλης Παρασκευής.
