Περί ἀνέμων καὶ ὑδάτων
100 + 1 χρόνια από την έκδοση του 'Οδυσσέα' του James Joyce. 100 + 1 χρόνια μοντερνισμού στην λογοτεχνία. Ένας αιώνας και κάτι πειραματισμού, πρόκλησης, ιδεών, συγκίνησης. Αυτό το κείμενο είναι ό,τι απόμεινε από τον δόλιχο της ανάγνωσης, από την 'μάχη' με ένα από τα συναρπαστικότερα κυήματα της ανθρώπινης σκέψης όλων των εποχών.
Αυτό το κείμενο περιέχει δυο σκέψεις απλές, όπως αυτές γεννήθηκαν από την ανάγνωση του πιο μοντέρνου και πρωτοποριακού λογοτεχνήματος της ανθρώπινης ιστορίας, που συνεχίζει να παραμένει απαστράπτον παρά τα 100 του χρόνια...
Μια θεά με φωνή πουλιού. Μια θεά εξόριστη σ᾽ ένα ερημικό νησί. Mια θεά με μαγικές δυνάμεις. Που ερωτεύεται με πάθος θνητούς, που αψηφά θεούς και δαίμονες, που επιζητεί την εξιλέωση για τις πράξεις της. Αλλά την ίδια στιγμή και μια στοργική μητέρα, έτοιμη να κάνει τα πάντα προκειμένου να υπερασπιστεί το γιό της. Μια θεά που θέλει να απαλλαγεί από το άχθος της αιώνιας ζωής της και να γίνει θνητή. Αυτή είναι η Κίρκη της Madeline Miller, όπως παρουσιάζεται στο νέο της βιβλίο 'Circe'.
Όλοι μιλούμε για την αγάπη και την υμνούμε ως ύψιστη αξία. Καταλαβαίνουμε όμως όλοι την έννοια της αγάπης με τον ίδιο τρόπο; Θα πρέπει η αγάπη να είναι αιώνια, για να είναι αληθινή; Αποτελεί ο Δονζουανισμός μια διαστροφή της πραγματικής αγάπης; Και ποιά είναι αλήθεια η ουσία του 'αγαπάτε αλλήλους'; Μπορεί κάποιος που δεν πιστεύει στο Θεό να αγαπάει αληθινά; Αυτά τα ερωτήματα φιλοδοξεί το κείμενο αυτό να ψηλαφίσει, μέσα από μύθους ηρώων και στοχασμούς λαμπρών ανθρώπων ανά τους αιώνες.
The Web Sphinx 