Περί Ἀνέμων καί Ὑδάτων
Μια θεά με φωνή πουλιού. Μια θεά εξόριστη σ᾽ ένα ερημικό νησί. Mια θεά με μαγικές δυνάμεις. Που ερωτεύεται με πάθος θνητούς, που αψηφά θεούς και δαίμονες, που επιζητεί την εξιλέωση για τις πράξεις της. Αλλά την ίδια στιγμή και μια στοργική μητέρα, έτοιμη να κάνει τα πάντα προκειμένου να υπερασπιστεί το γιό της. Μια θεά που θέλει να απαλλαγεί από το άχθος της αιώνιας ζωής της και να γίνει θνητή. Αυτή είναι η Κίρκη της Madeline Miller, όπως παρουσιάζεται στο νέο της βιβλίο 'Circe'.
Γιατί η επαφή μας με τους άλλους γίνεται μερικές φορές πηγή της δυστυχίας μας; Πού εδράζεται η δυσκολία στην ανθρώπινη επικοινωνία; Πώς μπορούμε να κατακτήσουμε την μακαριότητα και την ευτυχία μέσα από τις σχέσεις μας με τους άλλους; Μάρκος Αυρήλιος και Benjamin Zander καλούνται να δώσουν μιαν απάντηση στο κείμενο αυτό.
Πώς φαίνεται στον άνθρωπο της ορθολογιστικής Δύσης μια ταυροθυσία στο όνομα ενός Αγίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας; 'Η η συνηθεία λαών της Άπω Ανατολής να τρώνε σκύλους; Ή ακόμα ένας ελεφαντόμορφος Ινδουϊστικός θεός; Πόσο ανεκτικοί είμαστε στα διαφορετικά έθιμα και πολιτισμούς και πόσο τους καταλαβαίνουμε; Και τελικώς πόσο διαφορετικοί και πόσο ίδιοι είμαστε οι άνθρωποι αυτής της γής; Μιαν απόπειρα προσέγγισης των ερωτημάτων αυτών θα βρείτε στο παρόν κείμενο.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του τρομερού παιδιού της Αμερικανικής μουσικής, του Leonard Bernstein. Με αφορμή την επέτειο αυτή, το κείμενο επιχειρεί να ψηλαφήσει την ιδιότητα του Bernstein ως παιδαγωγού και να ανιχνεύσει τα χαρακτηριστικά εκείνα που κάνουν τον μεγάλο δάσκαλο.
Όλοι μιλούμε για την αγάπη και την υμνούμε ως ύψιστη αξία. Καταλαβαίνουμε όμως όλοι την έννοια της αγάπης με τον ίδιο τρόπο; Θα πρέπει η αγάπη να είναι αιώνια, για να είναι αληθινή; Αποτελεί ο Δονζουανισμός μια διαστροφή της πραγματικής αγάπης; Και ποιά είναι αλήθεια η ουσία του 'αγαπάτε αλλήλους'; Μπορεί κάποιος που δεν πιστεύει στο Θεό να αγαπάει αληθινά; Αυτά τα ερωτήματα φιλοδοξεί το κείμενο αυτό να ψηλαφίσει, μέσα από μύθους ηρώων και στοχασμούς λαμπρών ανθρώπων ανά τους αιώνες.
Παραμονή του Νέου Έτους, η αναζήτηση του Νοήματος του ταξιδιού μας στη Ζωή γίνεται κατά τι πιο επικαίρη. Ερωτήματα και απαντήσεις μπλέκονται σε έναν πανάρχαιο και πανανθρώπινο χορό. Μια προσωπική ματιά στην κοινή μας ερώτηση: Προς τι, λοιπόν...;;
Ποιός θα μπορούσε αλήθεια να φανταστεί πριν μερικές δεκαετίες ότι θα γινόταν σήμερα μια σοβαρή συζήτηση για τον αυτοπροσδιορισμό των φύλων; Kι ακόμη ότι θα θεωρείτο από πολλούς φυσιολογικό ανήλικα παιδιά να μπορούν να επιλέγουν το φύλο τους αγνοώντας τις επιταγές της φύσης; Η πραγματικότητα γύρω μας φαίνεται να αλλάζει ταχύτατα και τα ερωτήματα είναι αδυσώπητα. Ποιά στάση θα κρατήσουν οι γονείς, η Πολιτεία αλλά και η Εκκλησία; Θα προσαρμοστούμε δίνοντας βάρος στα αληθινά σημαντικά ή θα απομονωθούμε; Και ποιά είναι πράγματι η αξία της 'κοινής λογικής' και του 'μέτρου' στο ζήτημα αυτό;
Ποιά είναι τα όρια της πραγματικότητας; Υπάρχει τίποτε έξω από αυτήν; Αποτελούν η σιωπή και οι θόρυβοι μουσική; Είναι τα ηθικά και αισθητικά μας πρότυπα απλές συμβάσεις; Μπορούν οι φυσικοί νόμοι να αποκαλύψουν την αλήθεια των φυσικών φαινομένων; Αυτά τα ερωτήματα επιχειρούν να απαντήσουν τρεις από τους σημαντικότερους στοχαστές του 20ου αιώνα, σε μια συνομιλία που θα μπορούσε και να έχει γίνει...
Είναι η μουσική της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας Τουρκική και πόσες και ποιές επιρροές έχει δεχθεί από την εξωτερική μουσική; Μήπως η αναζήτηση της 'καθαρότητας' στην μουσική είναι σαν την αναζήτηση του χαμένου Δισκοπότηρου;
Αποτυπώματα μιας καλοκαιρινής μέρας, ή αλλιώς: Η ζωή μας όπως θα μπορούσε να είναι.
